-
1 dźwigać
(-am, -asz); vt* * *ipf.1. (= podnosić) lift.2. przen. (= wesprzeć) uplift; dźwigać kraj z upadku raise one's country from decay; (= podnosić na wyższy poziom) improve, uplift; dźwigać oświatę improve the quality of education.3. tylko ipf. (= nosić) carry; dźwigać walizkę carry a suitcase; dźwigać swój krzyż l. krzyże carry one's cross; dźwigać swoje nieszczęście carry an albatross around one's neck.4. (= odbudować) rebuild, reconstruct; dźwigać miasto z ruin raise a town from ruins.ipf.1. raise l. lift o.s. up.2. be built l. constructed.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dźwigać
-
2 dźwigać
См. также в других словарях:
dźwigać — ndk I, dźwigaćam, dźwigaćasz, dźwigaćają, dźwigaćaj, dźwigaćał, dźwigaćany dźwignąć dk Va, dźwigaćnę, dźwigaćniesz, dźwigaćnij, dźwigaćnął, dźwigaćnęła, dźwigaćnęli, dźwigaćnięty, dźwigaćnąwszy 1. «podnosić, unosić z wysiłkiem w górę zwykle coś… … Słownik języka polskiego
targać — ndk I, targaćam, targaćasz, targaćają, targaćaj, targaćał, targaćany targnąć dk Va, targaćnę, targaćniesz, targaćnij, targaćnął, targaćnęła, targaćnęli, targaćnięty, targaćnąwszy 1. «pociągać coś gwałtownym ruchem, z pewną siłą, szarpać; wichrzyć … Słownik języka polskiego
taszczyć — dk VIb, taszczyćczę, taszczyćczysz, taszcz, taszczyćczył, taszczyćczony pot. «nieść, ciągnąć coś (rzadziej kogoś) ciężkiego, niewygodnego; dźwigać coś (kogoś) z trudem» Taszczyć walizkę, paczkę, tobół. taszczyć się pot. «iść, wchodzić gdzieś z… … Słownik języka polskiego
